BEOGRAD - Srpska policija, u okviru međunarodne saradnje sa Interpolom, sprečila je pokušaj samoubistva tinejdžera na teritoriji Srbije. Akciju kolektivnog samoubistva otkrio je strani državljanin, tinejdžer, koji je samoubistvo pokušao trovanjem, ali je pukim čudom preživeo. Tokom spasavanja on je priznao da se sprema još jedno samoubistvo, u Srbiji, i da je ono već dogovoreno preko interneta, kao i da su oba tinejdžera sledbenici pokreta EMO. Brzom intervencijom srpske policije, koji su stigli pred samo izvršenje samoubistva, spasen je život srpskog maloletnika.
Pokret, a po mnogima sekta, definisan je kao neformalna grupa mladih koja komunicira preko interneta, a njihovi pripadnici oblače isključivo crnu ili belu garderobu, zalažu se za seksualnu apstinenciju i virtualno vođenje ljubavi. U Srbiji se EMO pokret pojavljuje kao marginalan, s tim da i sami članovi pripadaju marginalnim društvenim grupama. Prvi zabeleženi domaći članovi pojavljuju se početkom 2000. godine s popularisanjem nemačkog benda Tokio hotel, koji su činili tinejdžeri starosti između 16 i 17 godina. Utemeljuje se uglavnom u urbanijim sredinama Srbije i dobija sve više članova. Interesantno je da domaći pedagozi i psiholozi nisu nikada ni čuli za ovaj bend.
Sledbenici EMA nose tamnu odeću, ili isključivo belu, a šminku kombinuju sa srebrnim nakitom sa hrišćanskim, satanističkim i staroegipatskim simbolima. Zbog svog spoljašnjeg izgleda često su bili povezivani s okultnim i satanističkim sektama, iako većinom nisu bili njihovi pripadnici. Svoj život posmatraju kroz razne katastrofične scenarije, misle da ih niko ne razume i vole da sebi nanose fizički bol rezanjem vena ili ostavljanjem ožiljaka po telu. U radikalnom izdanju EMO se vezuje i za tinejdžersku depresiju i mržnju prema sebi.
Komentatori supkulture nazivaju ga poslednjim velikim tinejdžerskim fenomenom. Pripadnost pokretu izražava se slušanjem EMO i skrim bendova i komuniciranjem sa svetom uglavnom putem internet foruma, odnosno Majplejsa. Moda u kojoj preovladavaju crna odeća, bledi ten, specifične frizure, naočare sa crnim rubovima, crna šminka oko očiju, cipele i torbice sa uzorkom zebre ili leoparda, crne majice sa imenima bendova i uske crne farmerke glavna su obeležja emoovaca. Svoj život vole da shvataju na melodramatičan način. Čak i najmanji problemi na koje nailaze kod njih se pretvaraju u grotesku.
Emo generacija u određenoj meri funkcioniše kao tajno bratstvo. Pravi EMO ne sme priznati ko je i na takav način otkrivati svoju supkulturu. Konzumiraju antidepresiv "zoloft", koji neki nazivaju službenom EMO tabletom. Nije lako prepoznati pol emoovca. Kosu farbaju u crno, povremeno dodaju i pramenove fluorescentnih boja. Po pravilu nose dugu kosu i šiške. Stil frizura preuzet je uglavnom iz japanskih crtanih filmova mangi. Moda EMO pokreta podrazumeva i promene na telu - probušenu obrvu, usne, jezik ili uvo na nekoliko mesta - pirsing je neizostavan. Neshvaćenost je osnovni pojam njihove kulture: od svih neshvaćenih, emoovci su, prema sopstvenoj proceni, najneshvaćeniji, njih niko ne shvata.
Zbog toga su depresivni i skloni samopovređivanju. Sečenje vena kao znak očaja neodvojivo je od EMO kulture. Ipak, većina emoovaca ne ponaša se po tom modelu, ali je u nekim državama gde je ovaj pokret masovan zabeleženo više takvih slučajeva.
Sub Okt 10, 2009 2:03 pm
